Friday, September 28, 2007

dansskoli KM



í kvöld ætlum við að æfa sporin, þetta verður án efa það heitasta á klúbbunum!

Monday, September 24, 2007

óðurinn til guggu

ég gæti sagt eitthvað fyndið um stofnfund Hér er alltaf allt með felldu en eg læt það ógert í þetta skiptið. Í stað þess læt ég myndirnar tala.







-dórakelsif

enskuverkefni act 1 eftir akel

Áður fyrr sá hann Lusí taka bræðiskast þegar hann nefndi orðið strákur.

Ég skal jarða hundana ef þú sýnir mér hvar ég á að gera það.

Ég veit ekki hvort tryggingar bæta fjöldamorð, ég verð að kanna það.

Hvers vegna segiru ekki alla söguna Lúsi?

Ég er viss um að þú hefur þínar ástæður.

Það er siðvenja að borða og siðvenjur létta lífið.

Katí er niðurdregin og uppburðarlítil og eltir Lúsí um allt.

Petrúsí var í of þröngum fötum við vörubílspallinn.

Var þetta spurning hjá petrúsí? nei hann var á lífi

Hann tekur sér málhvíld og leyfir þögn að verða til.

Og hvernig líður Lúsí? ætlar hún á markaðinn á morgun?

Hún missir nefninlega básinn sinn.



ég skal leika lúsí og petrúsí og þú mátt vera katí.
hringdu í mig því ég er með þetta allt planað.

Thursday, September 20, 2007

má bjóða þér einhvern köku?

núna er ég í skólanum og ég ætlaði að vera geðveikt dugleg að læra því ég er í tvöfaldri eyðu og svo hádegishléi og ég ætlaði að vera uppá bókó í skólanum að gera rosa mikilvægt verkefni í íslensku en svo er bara gmail bilað og ég get ekki gert verkefnið mitt og það er ömurlegt og ég ætla bara ekkert að gera það ég ætla bara að vera á myspace og fyndnum síðum í staðinn því ég er alltaf á fyndnum síðum í skólanum og rakel viltu koma í skólann strax ég þarf að tala við þig um eitt geðveikt mikilvægt takk bless

ps. það er gat í klofinu á buxunum mínum

Saturday, September 8, 2007

ur fjötrum fiknar til hins betra

Við ákváðum að líta við. Við komum sjálfum okkur á óvart hvað við getum verið aktívar stundum en latar inn á milli. Það hefur ýmislegt gengið á síðan síðast. Ætlum að drita smá, gleyma þó ekki áminningu Kundera. Allan þennan tíma höfum við stormað upp og niður tilfinningaskalann. Flakkað milli depurðar og gleði, aðgerðarleysis og sköpunargleði, vonleysis og lífsgleði, móðursýki og töffaraskaps og synt í hyldýpi eirðarleysisins, líklega óþægilegasta hugarástandi af ofangreindu. Við höfum fundið okkur leið til að ná tökum á eirðarleysinu. Hún verður þó ekki afhjúpuð hér.


En nú er tímabært að blogga, við höfum horfið frá sveiflunum og náð jafnvægi og tekið leiðinlega en líklega nauðsynlega ákvörðun.


Við höfum kvatt STRÁKA. Í bili að minnsta kosti. Skynsemin sigraði að lokum. Urðum að velja á milli öndunarkúts eða lífi eftir fertugt. Eða það segir læknirinn. Ákváðum að trúa honum. Waits sagði reyndar þegar hann hætti, að fyrst hann væri hættur; þá mætti hann fá sér einn. Þið vitið, afþví að hann er hættur. Fattiði? Sniðugt. Eða kannski ekkert svo sniðugt. Hallgrímur Pétursson var breiskur maður að eigin mati, ætli við segjum ekki bara það sama og gerumst því ekki 100% heilagar. Það eru nefninlega viss móment þar sem beygja má regluna. Ætli heilagur andi og áframlifendur fyrirgefi manni ekki alltaf hvort eð er. Enginn maður kemst hjá því að breyta einhverntíman á móti betri vitund. Nema Sókrates. Tveggja ára barn væri sótsyndugt hliðina á Sókratesi. Jesú, Gandhi og Mother T væru það líka. Þetta allt saman verður þó eflaust mikil glíma, því hetjurnar sem stunduðu stráka alla sína tíð og dóu sökum þess, munu seint fyrirgefa okkur. Það er nefninlega allt frábært við stráka nema það að þeir geta leitt mann til dauða. Því miður. Það er reyndar stór ókostur og mikil synd. Óréttlátt. Óréttlæti. Í raun var það ekki skynsemin sem sigraði að lokum eins og við sögðum í upphafi, heldur óréttlætið. Við erum því eiginlega kúgaðar. Gildismat læknisins og mæðra okkar ræður ferðinni. Við fórum því frá því að vera sjálfskipaðir fangar hins kynsins í að verða fjötraðir unglingar nútímagilda. En hinn frjálsborni andi nýtur sín aldrei betur en þegar líkaminn er fjötraður. Svo að þó við fáum ekki okkar fýsn svalað, er það víst betra fyrir bæði líkama og andann. Við höldum að Arnór gæti ekki einu sinni andmælt þessu. En líklega bara afþví að þetta var steypa. Svo er líka betra að geta fengið sér einn og notið þess, í stað þess að fíknin stjórni.




þessi færsla var tileinkuð góðvini okkar hauki hallssyni, einum af STRÁKUNUM