skammastmin

á miðvikudaginn ákvað ég að gegna skyldu minni sem sem menntaskólanemi.

það er ástæðan fyrir því að ég var á broadway að:

vera blindfull

sletta rækilega úr klaufunum með gellu vinkonum mínum

týna símanum kortinu og fatahengismiðanum og já líka skónum

detta niður stiga

vera í sleik.

æla í vaska.

grenja því ég greip kæró glóðvolgan í sleik við bestu vinkonu mína.

totta í staðinn litlabróðir bestu vinkonu minnar undir borði.

tala við allt fólk sem ég er með í tíma og þori aldrei að tala við fyrir miðnætti.

fara í dauðaherbergið.

láta putta mig á dansgólfinu.

láta reka mig heim af ballinu því ég og significant other ætluðum að taka einn stuttan á W.C.

gleyma kjólnum og sokkabuxum á W.C.

æla í leigubílnum yfir hnakkann á leigubílstjóranum

gera líka allt hitt sem manni ber skylda að gera á böllum sem þessu.

gleðskapurinn hélt áfram í geðveiku eftirpartí þar sem allir borðuðu seríós.

í 

GARÐABÆ...

djöfull var það tilgangslaust

nú er ég að deyja úr DJAMMVISKUBITI

og kvíði þess er ég á endanum neyðist til að yfirgefa húsið.

ég hef líka skilað inn umsókn í FÁ

bara svona til að minnka líkur á vandræðalegum HÆ-um mili 8:10 og 15:25 alla virka daga.

ég er bara farin að 

SKERA MIG

kveðjur,

rakel sif